Małgorzata Krawczak / Apatia i żal / wykład
Apatia opiera się na przekonaniu „nie mogę”, wskazuje ona na niedostatek energii życiowej. To poczucie, że nie możemy zrobić nic, by poprawić swoją sytuację i że nikt nie może nam pomóc. To stan beznadziei i bezsilności. Związany jest z myślami: „Kogo to obchodzi?”, „To nie ma sensu”, „To nużące”, „Po co w ogóle zawracać sobie głowę”, „I tak nie osiągnę celu”. Postawę tę reprezentuje osowiały Kłapouchy, postać z Kubusia Puchatka, który często powtarza: „No cóż, tak czy owak nie wyjdzie z tego nic dobrego”. Od strony biologicznej apatia jest wołaniem o pomoc, jednak towarzyszy jej jednocześnie poczucie, że żadna pomoc nie jest możliwa.
Żal to poczucie, że sprawy są zbyt trudne, nigdy nie zdołamy im sprostać, że jesteśmy niekochani i nie zasługujemy na miłość. Towarzyszy temu myśl: „Zmarnowałem wszystkie te lata”. To poczucie straty i smutek. Samotność. Przeświadczenie „gdyby tylko…”. To poczucie: „Nigdy przez to nie przejdę. To jest zbyt trudne. Starałem się, ale nic nie działa”. Poczucie, że się jest wystawionym na ból i cierpienie. Mamy wtedy ogromną potrzebę pomocy z zewnątrz, sami nie jesteśmy w stanie nic z tym zrobić, czujemy, że tylko ktoś inny mógłby nam pomóc. Przewlekły żal, którego doświadczamy z powodu jakiejś straty, jest spowodowany oporem przed akceptacją swojego stanu emocjonalnego i oporem przed pozwoleniem, by żal się skończył.
Data
- 24.11.2020
- Expired!
Czas
- 18:00
Koszt
- bezpłatne
Więcej informacji
Lokalizacja
- ul. Tadeusza Wendy 14, Szczecin
Organizator
-
CKE Stara Rzeźnia
-
Telefon
609 189 500 -
Email
stararzeznia@csl.eu